Yağmurlar yağıyor bu şehire her taraf ıpıslak sokaklar yine kimsesiz,sessiz ve sedasız.Dinliyorum ıssız bir yerde dışarıdaki sesi yağmurun bir ninni gibi söylentisini boş boş bakıp etrafa düşünüyorum aklım yine senden geçilmiyor.Nereye yoğunlaşsam sen çıkıyor karşıma.Nasıl terkettin diye beni.Vicdanına nasıl sığdırdın ayrılığı işte bunu düşüne düşüne kafayı yemek üzereyim sanki başka bir işim yokmuş gibi.Çıkıyorum evden ıslanmaya silinsin üstümden bana ne bıraktığın ne varsa aksın hepsi bileğimden pis siyah yalanların.Kurtulurum belki üstüme sinmiş senden.Yürüyorum yürüyorum bir yolda hep aynı yerler hep aynı yüzler bakıyorum da sen gittiğinden beri bu şehir hiç değişmemiş.Sanki nüfusu iki'ydi bu şehrin de terkedince burayı bir ben kaldım koca şehirde hayalet yeri gibi korkunç ve ıssız./Emre Erdem/